فعاليت هاي تربيتي خانه و مدرسه با يكديگر در تعارض بوده، براي دانشآموز ايجاد حيرت و سرگرداني ميكند.
مي شوند.
مورد ديگري كه قابل ذكر است، امنيت محيط خانواده است، نحوة ارتباط والدين با يكديگر اثر مستقيم روي بچهها دارد. محيط خانوادهاي كه مبدل به كانون تشنج و درگيري والدين گرديده، بچهها شديداً احساس عدم امنيت كرده، سعي درگريز از محيط خانواده خواهندداشت.
پشت گرمي نمايند و هرگاه از نظر درسي مشكلي برايشان پيش آيد، مطمئن باشندكه اولياء آنها را كمك ميكنند، دراين صورت دلگرمي بيشتري درس ميخوانند.
نمي گيرم» و همين تلقين عزت نفس دانش آموز را پائين مي آورد و عقيدة (من ناتوانم) يا (من ياد نمي گيرم) را در آنها تقويت مي كند. زمانيكه اين عقيده در آنها ثابت شد ديگر نمي توان از آنان انتظار يادگيري داشت.